μετρητιαίος

μετρητιαῑος, -α, -ον (Α)

αυτός που χωρά έναν μετρητή, δηλαδή 12 χους ή 144 κοτύλες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετρητής + κατάλ. -ιαῖος (πρβλ. παλαιστ-ιαίος).